Haar Legendes

De Genezing van de Zwarte Dood

Op het hoogtepunt van de builenpest die Europa teisterde, kwamen de gelovigen van Mons op 7 oktober 1349 bijeen in de velden aan de rand van de stad en ontmoetten een groep uit het naburige Zinnik. Daar herenigden ze de relikwieën van Waldetrudis met de relikwieën van Vincentius. De inwoners van Henegouwen, nu man en vrouw samen, baden dat ze gered mochten worden van de onophoudelijke ziekte die zoveel levens had geëist. Er werd een mis gehouden en er werden liederen gezongen. De gebeden werden verhoord, en het graafschap Henegouwen.

Het Terugvinden van het Herloren Kind

In 1491 werd een achtjarig meisje door een dienstmeisje dat haar haatte in een waterput gegooid. Haar vader, die alle mogelijkheden had uitgeput, vroeg Waldetrudis om hulp bij het vinden van zijn dochter, dood of levend. Vier dagen later werd ze ondervoed maar levend teruggevonden. De kanunnikessen erkenden het meisje als een wonder en het werd opgevoed onder de leiding en kosten van hun kapittel.

De Bevrijding van de Gevangenen

In de zestiende eeuw werden vier brouwers gearresteerd en onterecht aangeklaagd voor een misdrijf waarop de doodstraf stond, zonder dat er enig bewijs was geleverd. De vier mannen ontsnapten uit de gevangenis, maar in plaats van naar de heuvels te vluchten, zochten ze onderdak in de nog steeds geketende kapittelkerk in Bergen. Op voorspraak van Waldetrudis gingen de boeien los en het wonder rechtvaardigde hun onschuld.

De Genezing van de Vrouw

Ook in de zestiende eeuw, in 1512, maakte een zieke vrouw een pelgrimstocht naar de kapittelkerk in Bergen om genezing te vragen voor haar been, dat bedekt was met zweren. Geen enkel medicijn leek te helpen. Haar been werd gewassen met wijwater en haar werd gevraagd een van de schatten van de kerk aan te raken, de Gezegende Affiquet, een mysterieuze blauwe edelsteen met de Drie Personen van de Drie-eenheid erin gegraveerd. De ziekte verdween en zou nooit meer terugkeren.

De Redding van de Twee Steden

Later die eeuw, in 1574, brak er brand uit in Bergen, die zich verspreidde naar andere wijken van de stad. Uit wanhoop dompelden de kanunnikessen een van de relikwieën van Waldetrudis in de put waaruit water werd geput. De brand werd onder controle gebracht en geblust.

In 1620 trok Frederik Hendrik, Prins van Oranje, door wat nu Noord-België is om de Frans- en Nederlandstalige Spaanse loyalisten te verdrijven. Hij begon een beleg van de stad Herentals, net buiten Antwerpen. In de stad staat een kerk gewijd aan Waldetrudis, omdat de kanunnikessen van Bergen het omliggende land erfden van de vele landgoederen van Waldetrudis als gravin van Henegouwen. Angstig en wanhopig trokken de inwoners van Herentals in optocht rond de stadsmuren, met een icoon van Waldetrudis in de lucht in de hoop op voorspraak. Het duurde niet lang voordat Frederik Hendrik het beleg afbrak.